Anne baba ve kız evlât çekirdek üçgeninin, o çok iyi bildiğim sevgi anlarından birine dair yazılmış en güzel satırlarından birkaçına denk geldim ve hemen sana, buraya da aktarmak istedim. Leylâk Dalı’ndan, adıma imzalı, çok kıymetli “Mutfağın Hatıra Defteri” isimli kitaptan. Sayfa 95’in tam orta noktasından:
“O gün ana yemek barbunya-pilavdı. Baba en sevdiği bu yemekten iki tabak yemiş, üçüncüye de niyet etmiş, anne “rahatsız olacaksın, gaz yapacak” diye tabağı mutfağa götürmeye yeltenince de “sekiz tanecik daha, ne olur!” diye yalvarıp, aile arasında yıllarca anlatılacak bir mevzuuya sebep olmuştu”.
*
Tam o anın içinde ben de vardım sanki! Belki tuzluktum, belki duvardaki guguklu saat, hattâ naylon masa örtüsü bile olabilirim mavi-beyaz, ama vardım. Bundan da hiç bu kadar emin olmamıştım..
