"Herhangi birimizi, ötekinin yaşamını muhafaza etme çabasına yönlendiren nedir?" diye soruyor çağımızın en çok ses ve tepki getiren filozoflarından biri olan Judith Butler, Şiddetsizliğin Gücü: Etik-politik bir düğüm isimli kitabında.
Bence bu sorunun cevabı şu. Bir insanla ya kendimize benzettiğimiz ya da kendimizin tam karşıtında görüp merak ettiğimiz için ilgileniyoruz. Yani hem kendimizi koruma, hem de, kendimizi ancak kendi dışımızdakini anladığımızda anlayabileceğimizi anlayarak (bilmem anlatabildim mi ;) korumak. Hem içten hem dıştan çift etkili bir koruma mekanizması.
Akıllıca bence.
Ama herkes yeterince akıllı değil. Çoğu bindiği dalı kesiyor, ben’i sen’den ötekileştirdikçe biz olma şansını yokediyor. Çünkü hiçbir kavramın karşıtıyla bütün olmadan varolamayacağının farkında değil..
