Gel gel, sana bir sır vereceğim. Ama kimseye söyleme e mi ;)
Bugün dersi kırdım :) Yani projeyi. Daha başlayalı kaç gün oldu, 10 mu? Valla 10. günde pilim bitti. Ya susmuyorlar....! Kafam kaldırmadı, hastayım dedim işi 1 gün kırdım, pişman değilim. Tüm gün film izleyip pizza yemeyi planlıyorum. Hem de salondaki koltukta! Tüm kurallara aykırıyım bugün!
Uzun zamandır zoomda böyle bir sürü insanla toplanmamıştım, hamlamışım. Çok konuşuyorlar, herkesin bir derdi var ve herkesin bu derdini ilk planda ortaya atıp hemen anında çözme beklentisi var. Teke tek terapilerde yok böyle bir durum tabii, danışan istediği kadar konuşur, istemezse susar. Terapist genelde konuşmaz, dinler ama konuştu mu tam konuşur.. Daha düzenli bir ortam. Ama bu zoom, bu grup işi, bu her kafadan bir ses.... Önce ben, önce ben..
Biraz sessizliğe, sakinliğe ihtiyacım var bugün. Kimsesizliğe.. Bu temel bir insan hakkı değil midir?
Hak görmemişim ki, gizliden, saman altından, işi kırarak, yalan söyleyerek elde ettim bu hakkımı. Oysa insan dümdüz diyebilmeli: yoruldum. Biraz ara veriyorum..
Üstelik ben hak görmediğim gibi, diğerleri de kendilerini öne çıkarmayı ne büyük hak görüyorlar şu hayatta. Belki de bu nedenle işte, ben hak görmediğim için......
Ha günaydın C., anca mı uyandın, saat oldu orta yaş......