Kaç sabahtır bu güzelliğin tam yanından geçiyordum da, yanımda telefon olmayınca seninle paylaşamıyordum. Al işte bu da benim bu haftaki "kişisel kuru otlar üstüne"m...
Sabah güneş yeni yeni yükselirken, bir zamanlar arıları meftun etmiş yaz çiçeklerinden geriye kalan kuru otların benim üzerimde bıraktığı etki, N.B.C'ninkiyle aynı mıdır henüz bilmiyorum çünkü film bu coğrafyaya henüz gelmedi.. Ama her sabah şu fotoğrafın sol alt köşesinde, karanlıkta kalmış banka bir beş dakika olsun oturuyor, kuru otları izliyor, hayat hakkında işte hepimizin düşündüğü soruların cevaplarını düşünüyorum... Şimdilik bu da yetiyor....
Bu da “seslisi”: