İşte böyle. Taburcu oldum.
Birçoklarını yazdım, daha yazamadıklarım var. Misal Betty Boop’a ikizi kadar benzediği halde, yaşı daha 20’lerde olduğu için onu hiç bilmeyen biri var ya da Çizmeli Kedi diyeceğim bir başkası. Alice’in tavşanı kadar telaşlı, yerinde iki dakika sabit oturamayan biri ve suyu 20 yudumda içmezse, kapıdan sol ayağıyla çıkmazsa ya da her saat başı üç defa öksürmezse dünyanın sonunun geleceğinden korkan başka biri. Çok fazla hikaye var ama benim yolum buraya dek..
Kendimi yazmadım değil mi? Bu bloğa kendimi yazmıyorum zaten ya da belki ilk defa sadece kendimi yazıyorum, ben de emin değilim..
Bazen kendimi bir manolya ağacıymış gibi düşünüyorum. Yaprak döken cinsi hani.. Güneş altında mutlu ve güvende ama yaprağına yağmur damlası gelse hayata küsen, kendini kapatan bir manolya ağacı gibi.
Belki bir gün Manolya Hanım’ın hikayesini de yazarım.. Belki de yazmayıp yaşarım.
Göreceğiz.