Ufak değersiz taşlar koleksiyoncusu

Pırıltılı taşları oldum olası sevmemişimdir, fakat doğal, mat ve işlenmemiş taşları seviyorum. Onları avucumun içinde tutmak, serin serin, hoşuma gidiyor. Değersiz olmaları önemli değil, bir kumsalda ya da yolda yürürken bulduğum anda, pırlanta bulmuş kadar (daha çok aslında) seviniyorum.

Bazen de beni seven, huylarıma aşina biri, bir taş veriyor bana. Bu mozaik parçasını oğlum verdi:

Bunu arkadaşım C. kendi yapmış:

Bu da yıllaaaar önce kızımın kolyesinden kopan ve senin olsun diye verdiği bir taş:

Hepsi çantamda durur. Bir de ufak şapım var nazara karşı :) Onu da ananem vermişti..

Dediğim gibi; pırlanta küpelerden, altın bilezik ve platin yüzüklerden daha değerli bunlar benim için.

Öyle işte. Bugün de böyle işte.