“Hep uzaklara gitmenin, yeni bir yerde yeni bir yaşam kurmanın hayalini kurmuş babam. Fakat bu hayali gerçekleştirmek için kılını bile kıpırdatmamış. Geçim derdi, aile birliği, hayat gailesi derken saplanıp kalmış Sultan şehrine. Sevmediği bir işi yaparak, gönlünün çekmediği bir kadınla, hep kaçmak istediği bir şehirde, hayatın ona karşı hiç de adil davranmadığına inanarak, inandığına bilenerek, bilendiğine ses edemeyerek, kös kös yaşayıp gitmiş. Gittiği yere kadar. Bazen o arabanın altına kazara girmediğini düşünüyorum.”
Dokunmadan - Nermin Yıldırım.
