"Zira şairler çok kere hakikate tahammül edemezler ama daima kendilerini koruyan, kurtaran bir muhayyileleri vardır.." diyor, Abhülhak Şinasi Hisar; Ahmet Haşim'i kastederek..
- Varlık dergisi sayı 41. 15 mart 35.
Bazen bu muhayyile yani hayâl gücü olmasaydı, dünyaya katlanamayacağımı hissediyorum. Tanrım öyle çok kötülük, acımasızlık var ki; bazen diyorum Tanrı ya umursamaz bir tanrı, ya da yok.. Göz göre göre.. Sonra aklıma güzellikler, iyi niyetler, karşılık beklenmeden verilen sevgiler de geliyor. O zaman da diyorum ki, Tanrı her yerde olmalı, her bir hücrenin içinde olmalı.
Tanrının "iyilik ve kötülük"ten ayrılmış bir töz olduğunu çözeli hayli zaman oldu.. Yine de içimdeki dualist bazen "ya.. ya da.." sistemine takılıyor. Oysa bir de "ve.." vardır hayatta....