“Gençlik bencillikle son bulur, ihtiyarlık başkaları için yaşamakla başlar. Genç insanları kendi hayatlarıyla ilgili pek çok haz, pek çok acı bekler, çünkü kendi hayatlarını yalnız kendileri için yaşarlar. Gençlikte her istek, her akla gelen düşünce önem taşır, her sevincin tadı çıkarılır ve hiçbir acı yaşanmadan bırakılmaz.”
“Yaşlılar bir yerde son diye bir şeyin bulunduğunu anlamış, bir kimsenin yalnızca kendisi için sahip olduğu, yalnızca kendisi için yaptığı şeyin sonunda bir delikten içeri düşüp hiçbir değer taşımayacağının bilincine varmışlardır. Onun için de bir başka sonrasızlığı gereksinir, yalnızca solucanlar için çalışmadıkları inancına gereksinim duyarlar. İnsanın her Allahın günü kimin için uğraşıp didindiğini, kimin için kendini helak edip durduğunu bilmesi gerekir.”
