İyice yaşlanmış olan Goethe'ye sorarlar; “mutlu bir yaşamınız oldu mu?”
Goethe hiç düşünmeden cevap verir: “Evet, çok mutlu bir yaşamım oldu.” Sonra gülümseyerek ekler: “Ama, tek bir haftam bile mutlu geçmedi.”
Goethe'ye göre mutluluk; mutsuzluğun üstesinden gelebilmektir.
Hayat sonsuz bir neşeli günler, mutlu anlar, güzellikler toplamı değil; aksine, hayat, dertler, haksızlıklar, sorunlar, mutsuzluklar, korkular ve endişelerle dolu. Hayat; bunların birini çözüp, bir diğerinin başına oturmak demek.. Hayat çözmek, yine çözmek ve devam etmek..
Polonyalı düşünür Zygmunt Bauman, bunları çok tatlı tatlı anlatıyor; gel bir de onun ağzından dinle:
