Dün itibarıyla, kış saati uygulamasına geçtik. Yani Türkiye'de yaşadığını var sayarsam, aramızdaki mesafe 2 saate çıktı... Sabahlar aydınlandı (bir süreliğine) ama akşamlar da erkenden gelir oldu...
Sen ne yapıyorsun acaba uzun kış gecelerinde...
Benim için saat 20'de aile sorumlulukları geride kalıyor. O saatten sonra ev sessiz, sakin, sarı loş ışıklı bir yer halini alıyor. Koltuk köşeme geçiyorum, annemin yıllar önce ördüğü rengarenk battaniyeyi üzerime çekiyorum, bu sıralar Ashwaganda denemeye başladım, bir tableti bir bardak melisa çayı eşliğinde yavaş yavaş içerken, bazen kitabımı okuyorum, bazen de işte, sana yazıyorum...
Hayatımın bu kadar "dar" olması, hergün aşağı yukarı aynı rutinleri gerçekleştirmek, tuhaf ama, bugünlerde, iki sene öncesine kıyasla, beni çok rahatlatıyor.. Aslına bakarsan, ben rutinlerimi, çok seviyorum...... Kendimi bu şekilde güvende hissediyorum...
Şu işe bak sevgili dostum; sana "ben aslında yalnızlığımı seviyormuşum" demiştim bir süre önce, şimdi de "ben aslında rutin, dar hayatımı da seviyormuşum".......! Sırada daha neler var bakalım? :)