Hatıralardan bahsedelim mi biraz da....? Hatırladıkça iyi ki! dedirten, insanın yüzünü güldüren.
Birinde 23 yaşındayım.
Dünya yemekleri gününe gitmişiz. İçmişiz içmişiz. Sarhoşuz ya sözüm ona akıllıyız da, araba yok, bisikletle dönüyoruz. O önde, ben selede, yerler arnavut kaldırımı, inceden kar serpiştiriyor, bir yanımızda Meuse nehri.. Yerler kaygan, düşüyoruz elbette. Gençlik işte, iki seksen yatmışız arnavut kaldırımına, uzun süre kalkmıyoruz yattığımız yerden, göğe bakıyoruz, gülmekten karnımıza ağrılar giriyor, yüzüme kar tanecikleri usul usul iniyor..
Bisiklet bir yanda, dostluk bir diğer yanda, ortada da: George from Georgia ve ben.......
Hayat öyle güzel ki o an. O kısa filmi çekiyorum, beynimdeki koleksiyona ekliyorum. Herşey yitebilir bir gün, ama o an; sonsuza dek benimle.
