Hayat dolu olduğunda dert ve tasa, Boşkense can sıkıntısı… diyor Schopenhauer.
İkisinin arasında salınıp duruyoruz.. İstediğimiz bir parça huzur, bulunca da yetinmiyoruz. Hayat ile yaşam arasındaki fark işte bu: yetinmeyi bilmek, can sıkımtısını sevmek..
