Ölüm

Ölüm korkusu aslında arzu ettiğin ya da kendini layık gördüğün şekilde yaşayamama korkusudur der ya Varoluşçu terapiler.. Heidegger de eli arttırır; "o zaman ölüm korkusunun önüne geçmenin tek yolu, zamanı daha özenli geçirmek ve bittiğinde "yaşanmamış" hiç bir şey kalmamasıdır" der ya..

Sonra öyle bir zaman gelir ki, hayat üzerine ağırlık olmaya başlar, ezer seni, boğar. Bakarsın yaşadıklarına, düşünürsün, bundan başka içimde kalan ne var dersin, bulamazsın, hayallerinin olmayışı gerçeği ile sarsılırsın ya...

O an işte şunu bil, bunu kendine yapan tam olarak sensin. Seçimlerin yokMUŞ GİBİ davranan sensin.

Henüz ölmediysen, hâlâ değişime dair umut vardır...... 

Dün, uçurtma uçurdum ve özel ekili çiçek tarlalarından çiçekler topladım fakat bu kadarını ancak bulabildim. Bunlar bu senenin son tarla çiçekleri :) Sona kalanlar.. Uzun bir kıştan önceki son renkler..