Haftanın masalı değil de, son bir haftanın, aslında birkaç ayın, sürekli önüme çıkan teması; bugünkü yazımın konusu...
Ama önce bir alıntı:
"Hiç aklından çıkartma İthaka'yı. Oraya varmak, senin başlıca yazgın. Ama yolculuğu tez bitirmeye kalkma sakın. Varsın yıllarca sürsün, daha iyi! Sonunda kocamış biri olarak demir at adana. Yol boyunca kazandığın bunca şeylerle zengin, İthaka'nın sana zenginlik vermesini ummadan..
Sana bu güzel yolculuğu verdi İthaka. O olmasa, yola hiç çıkmayacaktın." - Kavafis.
Bazı bazı yürüdüğün yoldan emin olamıyorsun ya.. Sanki sürekli dönüp dolanıp aynı yere geliyor, kaybolmuş hissediyor, anlamını hedefini kaybetmiş hissediyorsun ya.. O noktada; Sisifos gibi görüyor, Sisifos'u da hakir görüyorsun ya.....
Ama yolun getirdikleri var. Daha doğrusu, hatırla, tüm yolculuklarda aslolan vardığın yer, tamam diyip dönüşe geçtiğin nokta olmadı hiçbir zaman senin için asıl konu.. Asıl; yolda olma tecrübesi oldu seni zenginleştiren, değiştiren, geliştiren. Ve sabır.... Sabrı öğrenmek, sabrı sevmek... Yolu sevmek....
Bunları biriktiriyorum. Yazacağım.. Yazmak istediğim çok şey var bu konuda. Az sabır...