Ben seviyorum sanal arkadaşlıkları. İsmini cismini bilmediğin biriyle bir sürü şey paylaşabiliyorsun. Fakat genellikle bir sınır oluyor bu tip ilişkilerde ve onun aşılmaması gerekiyor bence. Çünkü o sınır ihlal edilirse, gereğinden fazla şeyi aslında hiç tanımadığın biriyle paylaşmış oluyorsun.. Benim genel bir kuralım var; sanal ilişkilerde o çizgiyi aşmak istediğim an, o insanla yüzyüze görüşürüm. Eğer yüzyüze görüştüğümde de aynı sıcaklığı hissediyorsam, o zaman o insan artık "sanal"ı gider, "arkadaş" hanesine yazılır..
.jpeg)
Sanal arkadaşlıklarda bu kuralı öğrenmeden önce, çok dilim yandı maalesef.. Bir sürü şey paylaşıp sonra "aaa hiç göründüğü insan değilmiiiiş"le kalakaldığım birkaç deneyim oldu. İnsanlar sanal ortamlarda göstermek istedikleri yüzlerini yazıp paylaşıyorlar ve asıl oldukları yüzü saklayabiliyorlar. Ama yüzyüze gelince, ortaya çıkıyor hanya da konya da..
İnsanlar gözlerimin içine bakıp bana asla yalan söyleyemez diyemem, söylerler. Ben kül yutmaz değilim pek, yutarım. Fakat içgüdülerim güçlüdür, bir iki sefer görüştükten sonra "içimde oturmayan bir şey var" hissi duyduğum an, artık uzaklaşıyorum çünkü o oturmayan şey "samimiyetsizlik" ve eninde sonunda beni zedeliyor.
Demek ki; grup olsun, tekli ilişkiler olsun, sanal olsun, benim için güven çok önemli.... Yarın oradan devam ederiz o zaman :))
Güven duygusu çok önemli değil mi? Bütün ikili ilişkilerde ve hatta grup ilişkisinde enerjiyi, akışı doğru besleyen o derim hocam. :)
YanıtlaSilÇoooook, şimdi yazdım yarınki ve birgünkü yazılarımı :)))
SilGüven çok çok önemli...
Hoşuma gitti bakalım inşallah bol tartışmalı olur yarın ve birgün...
Sanal ilişkilerin de tatlı bir heyecanı var ama, özellikle bazen nasıl göründüğünü falan hep hayal ediyorsun ya (ben hiç tutturamadım mesela) o dönem de çok tatlı bence.... Bazen sanal ilişkilerde aileden ya da yakın arkadaşlardan bile çok paylaşım oluyor, o da çok hoş bir duygu ama evet, güven ve samimiyet olduğu sürece....
Blog arkadaşlıkları hep çok iyi geldi bana. Şans eseri çok güzel ve çok açık, dürüst insanlar çıktı karşıma 2006'dan beri (Bakınız: Ekmekçikız hanım ve tabii ki sen :P) Yanıltmadılar (yanıltmadınız) beni hiç şükürler olsun. Seni mesela, ilk gördüğümde, biliyordum böyle bıcır bıcır ve karşısındakinin derdiyle hemhal olan biri olduğunu. Ki öyle de oldu, ben Miço nedeniyle diplerdeyken, senin de gözün doldu o gün. Hatırlıyor musun?
YanıtlaSilGüven olmadan olur mu? ne sevgili, ne anne-çocuk ne dost ilişkisi güven yoksa ya olmuyor, kopuyor ya da çok zorluyor :(
<3 canım Şule.... biriciksin.
SilYanıldıklarım da çok oldu Ceren ama blogdan sebep çok yakın olduğum dostlarım da oldu sanal alemden.
YanıtlaSilTee ıcq dan beri arkadaşlıklarım, dostluklarım var ama esasen blog arkadaşlıkları bir başka.
Güven mühim, mahremiyet mühim. Samimiyet için de dediğin gibi yüz yüze gelmeli ki, bak bakalım suretiyle yüz yüze gelmediğin kişi gerçekten sana geçen, zannettiğin ya da sana zannettirdiği kişi mi ;)
Kesinlikle katılıyorum..
Sil