Söyle bana üstadım; şu hayatta, tazecik çay kokusunu içine çeke çeke, seyahat planları yapmak kadar insanı mutlu eden başka bir şey var mıdır?
O seyahatler ki belki son dakika hastalık golüyle iptal olacak :)) Ama belki de olmayacak?
Tüm bir sabahı hayâl kurmaya ayırmak kadar güzel bir aylaklık var mıdır şu hayatta? Yanına alacağın kitapları planlamak, görmek istediğin o müzeyi, yürümek istediğin o uzun ve sakin yolu, belki hasret gidereceğin o dost gözleri düşünmek, ahhhh özlemek de hayata dahil değil midir? Ve dahi, pek yakında kavuşma olasılığının o heyecanı?
Çayın o kekremsi kokusunda ve ümitvâr sıcaklığında, tüm bunlara dair bir şeyler yok mudur a üstadım?
