Pek siyah çay, kahve, kola seven bir insan değilim. Dost hatırına severmiş gibi yapsam da, aslında bünyem kaldırmıyor kafein ve tenini.. Fena çarpıntı, hiperaktif hâl ve gecesine de uykusuzluk yapıyor.
Fakat bugün, kahvaltıdan sonra canım çekti acı acı. Sağıma soluma sordum, isteyen olmayınca, vaz geçeyim, ne gereği var şimdi diyecekkeeeeen, hüoop dedim, rutin-dışı’nın anlamı ne o zaman?!
Tek kişilik sade kahvemi güzelce yaptım, içiyorum bak.
Ananemle vefatından önceki gün telefonda konuşurken “haydi çık gel kahveye” demişti bana…. Onun ruhuna da olsun bu kahve-altı keyfim..
Bu arada. Rutin Dışı yazarlarının tamamını sevgili Kum Çocuk bu linkte toplamış, çok pratik olmuş, eline sağlık.
