Dün gece ikiden beri hayat biraz zor..
Oysa bu sabah kahvaltıya davetliydim.
Sonra öğlen B. mesaj atmış, "sen gelmeyince boğazımdan geçmedi, ben de kapına bıraktım." diye. "Çalsaydın ya!" dediğimde "belki uyuyorsundur diye düşündüm" dedi.. Ki doğruydu..
Ne büyük incelik ama ne büyük güzellik!
Hem de hamurişi sevmeyen birinin sevdiği tek hamurişi olan otlu peynirli poğaçayı yapmış ki ne yapmış!
Hem görüntüsü, hem tadı ile: Enfes! Öyle sevdim ki; ben de bahçeden çiçeklerle gelin gibi süsledim. Şimdi yemeye kıyamıyorum.. Sen de yapar mısın böyle? Biraz mutluluğu uzatır mısın? Çabucak bitmesin diye oyalanır, süsler, kendini dışından izler misin?
Bu günün güzeli ve güzelliği ve günümü güzelleştiren B.'nin varlığına şükranla...
