Bu da Çiğdem Hanım:
İkisi de birbirinden beş dakika arayla karşıma çıktı. Biri sokağımızdaki tatlı çiçekçide minik minik saksıların içinde, diğeri hemen köşedeki parkın girişinde, akçaağaçın hemen altında, yerde.
Yalan yok şimdi; benim gönlümü çalan Çiğdem Hanım oldu. Çünkü yabanî. Çünkü sıradan ve tam bu nedenle çok güzel.. Moru ve sarısı sık çıkar karşıma ama bu “eflatununa meftun” olduğumu saklayamam.. İlk görüşte de, son görüşte de aşk!
