Bu sabah, beni saat tam 06.00’da çalan bir alarm gibi uyandıran sesi kaydetmek istedim senin için. Sen de benim için iyice aç sesi, e mi?
Biliyorum! Muhteşem! Üstelik bugün ilk! İlk “merhaba!”yı dinleyebildim bu sene. Henüz çok ürkek, çok cılız, bir melodisi yok, inip çıktığı oktavlar sınırlı; bildiğin acemi işi.. Fakat dikkat edersen, karşı taraftan cevap geliyor! Oldukça uzaktan, o da ürkekçe, çip çip yapıyor bizimkinin “es” aralıklarında.. Daha da anlat diyor, susma, konuş benimle.. Aaaaah.
Âh mine’l aşkı ve hâlâhitî,
ahraka kalbî bi harârâtihî..
Mevsim sonunda öyle âhenkli, uzun, kendinden emin bir hâl alacak ki şarkısı; tüm bunların hepsi, ona cevap veren o karşı sesle mümkün olacak işte……
