İki çocukla 16 saatte İstanbul’un “her yeri”ni görmeye çalışırsan, sonuç eve dönüşte 10 saat uyku oluyormuş.. Fakat öyle güzel bir bahar sabahına uyandım ki, içimde bahar dalları açtı resmen! Dinlenmiş, hafiflemiş, neşe içinde..
Sabah insanların birbirine “Günaydın!” dediği bir yerlerde yaşamak istiyorsan, işte sen oraya gidemesen de, o yer sana gelsin:
her güne böyle uyansak keşke..
