Geniş çap aile üyelerimizden birinin ufak oğlunun vaftiz töreni vardı bugün. Çok güzel bir törendi, dedesi rahip olduğu için, vaftizi de o yaptı. Kilisede üç farklı köpek, bir sürü ağlayan bebek ve fazlasıyla hoşgörü vardı.
Dün yere eğilmiş, bisikleti bağlamaya çalışırken yaşlıca bir adam yanımda durdu ve bana “x isimli hıristiyan birliğinden geliyorum, sadece size güzel bir gün dilemek istedim” dedi ve başka hiçbir şey söylemeden kibarca selam verip gitti. Misyonerlik böyle olur işte..
Her dinde olduğu gibi bu dinde de sapkınlıklar, şeytan ayetleri var. Yok demiyorum. Her dinde olan insan etkisi, değiştirmeler, sonradan “duruma göre” eklenen saçmalıklar bu dinde de bolca var.
Din değiştir ya da inanç sahibi ol demiyorum. Aynı sebzenin farklı pişiriliş şekilleri diyorum.. O sebzenin o halini pişirdiler hep diye sevmek zorunda değilsin, o sebzeyi sevmek ve yemek zorunda da değilsin. Ama o sebzeyi severek iştahla yiyenleri de kabul etmek ve ara sıra sana uzatılan kaşığı istiyorsan denemek, istemiyorsan da kibarca teşekkür edip reddetmek, senin elinde olmalı.
Kimse kimseye zorla bamya yedirmesin! Bamyayı sevenlere de eee ööö yapılmasın! Ayrıca bamya sevenler de birbirlerine en güzel bamya yemeğinin onlarınki olduğu konusunda diretip durmasınlar!
Bu kadar basit :)
Hamiş. Çevireceğim birkaç dizesini çünkü çok güzel bir şiir, küçük Ludwig’imiz ve aslında tüm genç ruhlar için..
Büyü, geliş ve sevginin ne olduğunu öğren,
Tanrı seni kendi içindeki iyiyi bulmak için güçlendirsin.
Öncelikle çevreni keşfet, burnunun dikine git,
Ve eğer düşersen, yeniden kalk, şaşırıp kalma.
Tanrı senin içine yumuşak ve esnek bir yan verdi.
Çünkü içindeki tanrısal kimlik seninle.
Diğer insanlar için çalış, onlar için üret, diğerlerini zenginleştirmeye odaklan.
Böyle yaparsan, Tanrının sevgili kulu olursun sevgili Ludwig!”
