güne tesadüfen denk gelmiş işte..
Yıllar var ki, şöyle bir sahneyi yakalayamadım ülke sınırlarımız içinde. Şöyle bir tutkuyu, kimseyi umursamadan davranışa dökebilme cesaretini. Keşke görebilsem, keşke.. Buna ayıp diyorlar ama sokak ortasında küfretmeyi, kavga çıkarmayı, çoluğu çocuğu dövmeyi, kadına sataşmayı nedense ayıp görmüyorlar.. Üstelik öpüşene verdikleri tepkiyi de vermiyorlar.
Keşke sokakta şöyle umursamazca öpüşebilse insanlarımız.. Çünkü bu görüntünün sağlıklı bir psikolojiye sahip insanda güzel bir his, bir sevinç, bir mutluluk uyandırmaması gerçekten mümkün mü?
Hem ayrıca, o bunu öpmüşse de, kime ne..?
Sevmenin nesi ayıp, nesi yanlış, nesi kötü sonra? Kime göre, neye göre?
Keşke bir tek şu gerçeği öğretebilsek çocuklarımıza: Sevmekten zarar gelmez.. Korkma, sev birbirini..
