Bu fotoğrafı tam 18 sene önce Hindistan'da çekmiştim.
Tamamen şans eseri, o anda o kumsalda bulunmam sayesinde, bu iki kişinin evliliğine şahit olmuş, adamın gözlerindeki "aşk"tan çok etkilenmiş ve günün birinde evlenmeye kalkarsam, bana aynen böyle bakan bir adamla evlenmeliyim diye düşünmüştüm.
Bu fotoğrafı filmli kamerayla çekmiş, 2 ay sonra eve döndüğümde bir defa daha hayran kalmıştım ve bugün bile düşünürüm, acaba kendileri ya da fotoğraf çeken aileleri bu bakışı yakalayabildiler mi? Hayatlarına teğet geçen, sadece doğru anda doğru yerde bulunmak dışında başka hiçbir ilişkileri olmayan bir yabancının arşivinde, hayatlarının belki de en mahrem, en güzel anlarından birinin kanıtının olduğunu bilseler ne hissederler acaba?
Ya da onlara ne oldu? İlk günkü gibi sevmeye devam edebildiler mi? Yolları ayrıldı mı? Ya da önemli mi bu; hayat sonuçta tek bir an değil mi bazen?
Sahaflardaki kimsesiz fotoğraflar gibi..
