Sen de bazen Selçuk Erdem iyi ki var diye düşünüyor musun?
Ben aslında genelde neşeli biriyim.. Ama bazen, kapkara bulutlar üşüşüyor üzerime ve böyle durumlarda kapılıp gidebiliyorum, sanki ağır ağır denizin dibine batar gibi bir hisle.. İşte öyle olduğunda, eğer zamanında müdahale edebilirsem kendime, kurtarıyorum. Yaptıklarım belki senin de işine yarar:
- Saatlerce Selçuk Erdem'in karikatürlerini izlemek.
- Arabaya binip çok yüksek sesle müzik dinleyerek başımı alıp gitmek (rahatladığımı hissettiğimde GPS'i açıp "eve dön" yazmanın trajikomikliğine gülmek)
- Ayaklarımı, ellerimi soğuk bir suya sokmak, ılık suyla ve sevdiğim kokulu bir sabunla yüzümü yıkamak veya uzun bir duş almak.
- "Ya şöyle olursa.." endişe kalıbına karşı, onun tam tersini düşünüp "ya böyle olursa.." hayâlini kurmak.
- Kurşun kalemle birşeyler çiziktirmek.
