Dücane Cündioğlu’nu geç keşfettim ama severek okuyorum düşüncelerini. Bugün meselâ şuna katılmamak elde değil:
“İnsan ruhu inceldikçe (algı kapasitesi arttıkça) daha küçük, daha narin, daha zarif şeylere eğilim duyar. Oysa eğitimsiz kaba ruhlar haz alabilmek için daima kocaman, geniş, büyük, devasa, iri şeylere yönelirler: büyük yapılar, büyük takılar, büyük arabalar, büyük eşyalar..”
