Bazen düşünür ve yazarlara atfedilmiş bir takım kişisel gelişim odaklı sözler oluyor. Biraz düşünülse, yahu bu adam / kadın bunu söylemiş olamaz, tüm yaşam felsefesine aykırı diyebileceğiz. Ama işte bir deli bir kuyuya bir taş atıyor, kırk akıllı çıkartamıyor..
Borges, bu durumun maalesef bilinen en büyük mağduru.. Ama geçenlerde bir blogta yine böyle yanlış bir atıf gördüm, çok nadir girdiğim bir blog olduğu için sessiz kaldım, fakat içim de içimi yedi. Atfın yakıştırıldığı yazarı çok severim ve iyi tanırım, mümkün değil bu sözün ona ait olması.. Ama söylesem ne olacak, alt tarafı bir blog yazısı..
Fakat alt tarafı blog, instagram, sosyal medya derken derken sanırım “gerçek” olanı hızla kaybediyoruz ve bu bilgi çağı neslinin son üyelerinden biri olarak beni gerçekten korkutuyor..
Sanırım evdeki o Meydan Larousse türü, çoğu kilo olarak kapıtçılara satılan, dededen kalma ansiklopedi ve kitapları, canımız pahasına korumamız gerekiyor.. Günün birinde gerçek kalmadığında başvurmak üzere..
Bilgi..
