Üç saatlik uykuyla akacak bugün, çünkü hayat uykuya heba edilemeyecek kadar rutin dışı, bugünlerde.
Şu hayatta nereye ait olduğumu hiç bilemeyen ben, ev nerededir dediklerinde gözüme far tutulmuş gibi kalakalan ve evi bugüne dek salt insan ve nesnelerle ilişkilendirebilen, ancak o şekilde tanımlayabilen ama yine de yerine göre birşeyler eksikmiş ya da ben fazlaymışım gibi hisseden ben; hayatımda ilk defa bir yere aidiyet hissediyorum…. Mora yarımadasına.
Henüz tam yerimi bulamadım ama, dikkatle bakarsam, sanki bulacakmışım, buralarda biryerdeymil benim evim gibi hissediyorum..
Bu çok yeni, çok tuhaf bir duygu; tam anlatamıyorum..
İnsan; şahit olmak için gelmiştir dünyaya diyor Murathan Mungan.. Anlamım da bu galiba..