"Aşk bir akıl hastalığıdır" deyimi ünlü düşünür Eflatun'dan gelir ve aslı "Aşk bir çılgınlıktır"dır. Aşkın bir çılgınlık / bir hastalık / bir delilik olduğunu ileri süren Eflatun, hemen ilerleyen satırlarda ise (bu kısım pek bile getirilmez nedense) "Aşkın çılgınlığı, cennet nimetlerinin en büyüğüdür" der ;)
Nedeni de şudur: aşk bize yapamayacağımızı / yapmayacağımızı sandıklarımızı yaptırır, sınırlarımızı bulanıklaştırır, inanç ve kalıp yargılarımızı sarsar ve bu sayede ruhumuzu hiç bir başka deneyimin getiremeyeceği bir hızla, bir başka noktaya getirir. Bu noktanın hangi nokta olduğu, yani iyi ya da kötü bir nokta olduğu ise, ruhun olgunluğunda, ruhun yapısında yatar. Ruh açık, hafif, güçlü ve olgun bir ruhsa, aşk, onu bilgeliğe kadar getirebilir. Ruh henüz çok genç, huzursuz, cahil ve korkak bir ruhsa, onu mahveder, kendi kendini yok etmesine ya da güzel bir şeylere zarar vermesine neden olur....
Aşk... Aslında sadece bir yolculuktur?
Daha fazla düşünmek, ruhun elverdiği şekilde, kaybolmak ya da yolu bulmak için: Eflatun'un "Ruhun Ölümsüzlüğü" ve "Phaedo" kitaplarına bakabilirsin..
Foto: Hindistan'dayken çekmiştim.. Bakışlardaki aşk ve tutku <3
