Elma Üçlemesi yapıyorum şimdi de :)) Dün şarabından başladık, bugün çayı, bakalım yarın nesi..
Geçenlerde, İranlı bir arkadaşım, "Siz Türkler daha iyi yaparsınız ama.. Bir denemeni istedim.." diyerek, utana sıkıla verdi üzerinde Pers Elma Çayı yazan paketi.
İtiraf edeyim, yabancılara "Elma Çayı" diye ne satıyoruz, hâlâ tam emin değilim çünkü ben 25 sene Türkiye'de geçen hayatım boyunca, bir kere bile oturup da "haydi geleneksel elma çayımızı içelim" halini deneyimlemedim sevgili dostlar. Peki siz? Fakat turistlere kilo kilo geleneksel elma çayımızı satıyoruz yine de.. Çayımız kahvemiz bile bu kadar ünlü değil!
Bu huysuz düşünceler içinde demlediğim İran elma çayı (belki öyle bir şey onlarda da yoktur, aynı şekilde) ama... AMA yani.. muhteşem bir şey çıktı. Sadece kurutulmuş elma küpleri ve zencefil küpleri, biraz da tarçın ve karanfil var sanki içinde ve nasıl muhteşem bir tat, koku aroması anlatamam. Zaten bağımlılığa yatkın bir bünyem var, anında bağımlısı oldum. 2 defa üstüste demledim, şimdi de yazmazsam, duramayıp yine demlerim diye, yazıyorum....
İşte adresi de budur. Merkezde ufak bir dükkanmış. Yolun düşerse..
Dudak büküyordum yıllardır elmanın çayı mı olur, kendini ye, suyunu iç diye...
Meğerse hayatım elma çaysızken, boşa geçmiş..... :))
Şimdi merak ediyorum; daha "denemeden ı-ıh" yaptığım neleri kaçırdım acaba bu hayatta?!
*
Hamiş. Kaşkol takmış kazların resmedildiği (tek kişilik, çünkü bit pazarından almıştım) çay fincanıma da, aynen dünkü arı mayalı bardağıma güldüğün gibi çok çok gül lütfen :)) Çok seviyorum bu "çocukluğa selam" bardaklarımı...